Hochmoor Teichlboden - Wurzeralm

Het moeras Teichlboden op de Wurzeralm in Spital am Pyhrn is één van de meest interessante natuurgebieden in Oostenrijk

De hoogste veengebied van de Noordelijke Kalkalpen heeft de Teichlboden ontpopt als de rest hier 10000-7000 jaar geleden nog bestaande gletsjer. Dit smeltwater hebben zich over de millennia klei en kalk modder later. Deze dichtgeslibde dit meer tot 3.000 voor Christus. In vervolgens opnieuw koel aanstaande lucht dan zou de huidige hoogveen van het dichtslibben Moor ontwikkelen. Vandaag is het thema paden "2 miljoen jaar in 2 uur".

Gletsjers had tijdens de laatste ijstijd tot het gebied van de Wurzeralm gevorderd. Dit kan nog veel sporen te herkennen. Het begin via Pyhrnpass ijsvorming van de Ennstal bedroeg een verhoging van de consumptie van enkele honderden meters. De Wurzeralm was aan de omringende bergtoppen ook glaciated. De uitstroom uit de Brunnsteinkar en Frauenkar gletsjer had over de hel en de Pyhrnpass een directe verbinding naar Ennsgletscher. Alleen de nog steeds afgeplatte toppen van Warscheneck en enkele andere toppen bleven ijsvrij. Van nog ijsvrije noordelijke gebieden kwam Wollnashorn, grot of grot leeuw voor de tot nu toe. De voormalige gletsjer in de Wurzeralm kan nog steeds het landschap vormgeving veranderingen te erkennen. Zijn resten van de natuurlijke sparren bossen, bergen gemengde bossen van beuken, sparren en dennen, of zelfs subalpine lariks bossen met veel rododendrons benadrukken de mate van natuurlijke landschappen.

Sinds de steentijd mensen in de Wurzeralm als jagers gaan. Maar alleen in de Bronstijd herders konden doordringen tot de cirque om zelfs het doel van begrazing bos ontruimen. Op dat moment had kunnen worden gestart op de Wurzeralm met grazende. De werkelijke grasland wordt dan gegarandeerd Wurzeralm aangezien 700-800 jaar.
De Teichl dat dit moeras door te trekken water verdwijnt als ze worden opgeroepen Teichlschwund. In resistente gesteenten zoals hier op de Wurzeralm verwering proces is niet bovengronds, maar als karst ondergrondse en dus leidt tot een wijdverbreid grot. In de Dachstein kalksteen oplossing van kalk vindt zeer langzaam, en vervolgens leidt tot trechtervormige of ook typisch Karst ondoorlatende lagen zoals de zogenaamde Teichlboden. Na het oversteken van deze rotswanden dan droogt de Teichl plotseling in kalksteen gesteente en komt alleen voor in Pichlriß licht weer. Dus een van Karst regio's heel normaal.

De constructie van hoogveen
Als er water slib, eerst een vlakke of moeras. Deze wordt gevoed door het grondwater en het influent van het omringende water. Het kan els ontwikkelen, zegge voorraden rietvelden ook. Levering van planten met voedingsstoffen nog steeds goed. Na verloop van tijd, enz. Afgebroken want dit is een gebrek aan zuurstof in het water laag minder humus uit plantaardig afval zoals bladeren, droge takken, gebroken hout. Het vormt een Torfdecke. Als deze hoger is dan 50 cm, alleen planten kunnen de mineraalrijke grondwater met diepe wortels te bereiken. Flachwurzler en kleine planten zijn afhankelijk van regenwater en zoom gewehte voedingsstoffen. We spreken van een intermediair Moor. Groeit de Torfdecke verder - uhrglasförmig puilden - in de hoogte (hoogveen), zijn er de planten alleen het aanbod door de regen en de lucht stof bevat vaak pollen.
Het veen mossen zijn als een spons volllgesogen met water. Droog, zelfs na langdurige goede weer van slechts oppervlakkig.

plantkunde
Door Teichlboden meandert door weelderige lange forb gang eng randen van de rivier. In juni en juli is het beperken van de wit bloeiende Eisenhut Crowfoot, de dotterbloem en globe bloem. Aan de randen van het moeras orchideeën gedijen, de Bogbean en zeldzame berg bieslook.
Marsh rozemarijn en cranberry groeit in het voorland van Teichlboden-moor.
De bovenste Moor rand vormt een dwerg bos.

Het geheim van Teichlbaches
De Teichl dat geeft onze vallei de naam die ontspringt aan de 1400 meter hoge Wurzeralm. Aan de voet van Warschenecks (2387 m), in het gebied van romantische oude Brunnsteiner Lake en aan de zijkant van Stubwiesalm / nek zadel verschillende bronnen waarvan het water verzamelt zich in beken en om u in veel meanders door de bouw. Venen gelegen aan de zogenaamde " Teichlboden overwint "naar" TEICHLSCHWUND ". Op dit punt het water van Teichl verdwijnen rustig en op mysterieuze wijze in de bodem. Niet ver van de Teichleinfalles is er een rots, en de zogenaamde "ROLLING Luag", waar u nog steeds de rollen en het lawaai van de verdwenen Teichl kan horen.
Na ongeveer 7 km ondergrondse waterlopen komt hier Deze POINT meeste Teichlwassers weer zo stilletjes uit de grond, zoals het hierboven is verdwenen op Wurzeralm. Boven deze mysterieuze wijze verdwenen water zijn de "HÖLL" en Höllgraben waar de oude prehistorische Spitaler rotstekeningen gevonden.